اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۹: نوروز من از طلعت چون ماه تو عید است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوروز من از طلعت چون ماه تو عید است نوروز بدین طلعت فیروز که دیدست؟ پیش آر قدح ساقی و بردار سر خم بگشای در عیش که دست تو کلید است در صید گه عشق به فتراک ببندتد هر صید که در خون دل خود نطپیدست باشد که تو خود رحم کنی ور نه جهانی سودای تو پختند و بجایی نرسیدست چون غنچه دلم فاش کند روز قیامت زان جامه که پوشیده ز دست تو دریدست فرهاد که جان داد به تلخی پی شیرین یک ذره ازین چاشنی ما نچشیده است تنها نکشد داغ ملامت دل اهلی کس نیست که از عشق تو داغی نکشیده است اهلی شیرازی