اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۰: چراغ عشق من افروخت شمع خلوت دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چراغ عشق من افروخت شمع خلوت دوست فروغ معنی من زنور طلعت اوست مرا که گفت و شنید فرشته پروا نیست چه جای دردسر ناصحان بیهده گوست بلاست دل بتو دادن قیاس عقل اینست ولی جمال تو بیش ز قیاس ما دلجوست بیاو گشت چمن کن که دل برد از دست چو نوخطان سبزی که باز بر لب جوست ز سنبلت دل اهلی چو نافه سوخت از آن هر آن نفس که بر آرد نسیم مشکین بوست اهلی شیرازی