اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۷: کاسه چشم من از شوق گل رخسار دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاسه چشم من از شوق گل رخسار دوست لاله رنک از خون دل گشت و سیاهی داغ اوست از دل لیلی چو بیرون نیست مجنون یک نفس طعنه بر مجنون مزن با خویش اگر در گفتگوست آرزوی خرمی هرگز نگنجد در دلم در دل تنگی که من دارم چه جای آرزوست صد هزاران داغ پنهان است بر جانم زهجر بی جمالش دود داغی بر تنم هر تار موست بسکه چون نار مزیده خورده یی خون مرا غیر مشتی استخوان چیزی ندارم زیر پوست گه فلک می گردد ای اهلی به کینم گه بمهر نی بدشمن میتوان اورا گرفتن نی بدوست اهلی شیرازی