اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۴: گر شد سر ما خاک ره دوست چه باک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر شد سر ما خاک ره دوست چه باک است ای خاک بر آنسر که درین راه نه خاک است از بسکه بناخن همه دم سینه خراشم هم خرقه و هم سینه و هم دل همه چاک است در اشک چو طوفان من افلاک فرورفت طوفان محبت زسمک تا به سماک است ای خضر که بر آب حیات است ترا دست دریاب دل تشنه ما را که هلاک است از دامن آلوده بود شمع چنین زار آزاده بود سرو که با دامن پاک است بی روی تو مه صحبت عاشق فرحش نیست سرمست تو در بزم طرب غمزده ناک است اهلی نشد آسوده دل از طارم افلاک آسایش مخور غم از طارم تاک است اهلی شیرازی