اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰: شمع من، هر کس که پیشت جان نسوزد مرد نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شمع من، هر کس که پیشت جان نسوزد مرد نیست عشق و سرمستی با اشگ گرم و آه سرد نیست لذت عاشق نه از مستی و میخواری بود تشنه دیدار را پروای خواب و خورد نیست حسن او شد جلوه گر ز آیینه صافی دلان وین دلی باید که در آیینه او گرد نیست وحشت مردم کجا انس محبت از کجا کی بدین وادی رسد هر کو چو مجنون فرد نیست مردم بی درد را از درد ما نبود خبر آگه از درد دل ما غیر صاحب درد نیست اشگ و آه من کسی حیله داند پیش تو خود تو دانی جان من کز حیله رویم زرد نیست در گلستان محبت داغ اهلی همچو گل از ازل بر رشته عشق است باد آورد نیست اهلی شیرازی