اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۹: هفتاد سال شد که دل من در آتش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هفتاد سال شد که دل من در آتش است می سوزد و هنوز بدین سوختن خوش است عیبم مکن که رفت ز دستم عنان دل من پیر و ناتوان و هوس تند و سرکش است از بسکه نازک است دل آن بهار حسن ز آمد شد نسیم سحرگه مشوش است جانم فدای آدمیی کو فرشته خوست ورنی به حسن هرکه تو بینی پری وش است اهلی اگرچه دوست کند جلوه بر همه خرم دلی که آینه اش صاف و بی غش است اهلی شیرازی