اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: جان بخشی یی که با لب لعل تو ای پری است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان بخشی یی که با لب لعل تو ای پری است چون چشمه حیات ز پاکیزه گوهریست خاصیتی که جوهر حسن تو می دهد از خوب سیرتی است نه از خوب منظری است آن یوسفی که در سر بازار حسن تو صد آفتاب با رخ چون ماه و مشتری است ما زهر غم خوریم و تو می با شکر لبان ما جان دهیم و لعل تو در ذره پروری است دل آن پری به دست نگاری کجا دهد نقش نگار در کف او دام دلبری است کی آدمی به وصل پری راه می برد دیوانه است هر که طلبکار آن پری است ای آب خضر ظلمت اهلی ز بخت اوست ورنی فروغ روی تو خورشید خاوری است اهلی شیرازی