اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳: من سری دارم که بر خاک ره از جولان اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من سری دارم که بر خاک ره از جولان اوست هرکه بردارد زخاک ره سر من زان اوست او که خواهد در خم چوگان سرماهمچو گوی گوییا کاینک سرما و سر میدان اوست گر بخون غلطان نشد زان زلف چون چوگان دلم این گنه از گو نبود از جانب چوگان اوست پیش آهوی حرم صاحبدلان قربان شوند من سگ یارم که آهوی حرم قربان اوست در هوا هر ذره خاکی مردم چشمی بود بسکه چشم عاشقان خاک ره از جولان اوست دامن اهلی که چاک از عشق شد چون دوزیش تا بدامان قیامت چاک در دامان اوست اهلی شیرازی