اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴: مست می و ساقیم تا نفسی باقی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مست می و ساقیم تا نفسی باقی است با می و ساقی مرا کار بسی باقی است گر دلم از دست رفت بهر نثار رهت شکر که بر جان هنوز دست رسی باقی است خیز و گل عشق چین کز چمن زندگی تا مژه بر هم زنی خار و خسی باقی است پیر شدیم از جهان دست زجان شسته ایم نیست بجز دیدنت گر هوسی باقی است مرغ نشاطم پرید جز تن زارم نماند هرکه بپرسد ز من گو نفسی باقی است نام تو اهلی ز عشق زنده بود تا ابد بی صفت عشق کی نام کسی باقی است اهلی شیرازی