اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲: یکره چو غنچه خنده زنان بین بسوی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکره چو غنچه خنده زنان بین بسوی ما باشد که بشکفد گل دولت بروی ما ای نوبهار جان مگر از ابر رحمتت رنگی برآورد چمن آرزوی ما سر رشته گم مکن که ز عهد ازل تورا پیوند دوستی است بهر تار موی ما صد ره اگر ز سجده بپایش نهیم سر کی سر بما نهد صنم تند خوی ما شد جام جم سفال سبوی شکسته ام بی خاصیت نبود شکست سبوی ما تا خون ما نریخت حریف و چو می نخورد چون شیشه دست برنگرفت از گلوی ما بوی محبت از دل اهلی دمد چو مشک ای گل نگاهدار دل ما ببوی ما اهلی شیرازی