اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶: سجده بت گرچه باشد نامسلمانی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سجده بت گرچه باشد نامسلمانی مرا چون کنم چون این نوشت ایزد به پیشانی مرا تا کی این دزدیده دیدن پرده بردارم زپیش از تو حال خود چه پوشم زانکه میدانی مرا با وجود این جفا امیدوارم زانکه تو هم نگاهی می کنی گاهی به پنهانی مرا قصه جان خراب من چه می پرسی زمن حال جانم هم تو به دانی که در جانی مرا من که در آتش چو شمع افتاده ام از شوق تو کی نشینم تا به پیش خویش بنشانی مرا خانه ام گر شد خراب از غم دلم باری خوش است گنج دل معمور شد زین خانه ویرانی مرا این چنین کز غم چو خاک ره پریشان کردیم گرد باد آرد مگر جمع از پریشانی مرا دولت درویش ام اهلی بسلطانی رساند یارب این دولت که دارم باد ارزانی مرا اهلی شیرازی