کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۹۷۱: ای دل این بیچارگی و مستمندی تا یکی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل این بیچارگی و مستمندی تا بکی چون نداری روی درمان دردمندی تابکی بر دل پرخون من بگریست امشب چشم جام شمع مجلس را بگو کاین هرزه خندی تابکی از هواداران ما و تو چو مستغنی است یار ای رقیب این چاپلوسی و لوندی تابکی پیش قد بارهای سرو سهی شرمی بدار در چمن با پای چوبین سر بلندی تابکی با تو خود را کرد مانندی گل از باد هوا گفت در رویش صبا کاین خود پسندی تابکی غمزه جادویت از ما چند پوشاند نظر عالمی کردی مسخر چشم بندی تابکی گونیم هردم که بیرون شو کمال از شهر ما این سمرقندی گریهای خجندی تابکی کمال الدین خجندی