کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴۱: دلم به زخم زبانها نگردد آزرده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم به زخم زبانها نگردد آزرده که عاشق تو بود گنده تیر خورده چه خوش بود صنمی چون تو در بر آوردن به خلوتی که بود حجره در بر آورده دلی که بود درو رحم کردیش از سنگ دگرچه برخورم از بار دل دگر کرده بناز چشم تو پرورده شد دلم منگر بخواریش که عزیزیست ناز پرورده شنیده که مویز سیه بود شیرین گرین ز سبز خطان دلبر سیه چرده مرا چه بیم ز آتش چو سرد خواهد شد جحیم پر شرر از زاهدان افسرده کمال واعظ خوشگوی ما زبانگ و خروش چو شد خموش نگه دار گو همین پرده کمال الدین خجندی