کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۱: باد آرد بر من بوی نو ناگه ناگه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد آرد بر من بوی نو ناگه ناگه کو گذر می کند از کوی نو ناگه ناگه اندک اندک ز صبا بسته دلم بگشاید چون زهم باز کند موی تو ناگه ناگه گرچه هندوست خود آن زلف چه دولتیاریست سر نهاد بر سر زانوی نو ناگه ناگه مشمر عیب که دیوانه ام و ماه نواسته گر کنم چشم بر ابروی تو ناگه ناگه جز بشاهد نکشیدی دل زاهد هرگز گر فتادی گذرش سوی تو ناگه ناگه حلقه در گوش شدی زاهد اگر کردی گوش فضة حلقهٔ گیسوی تو ناگه ناگه لب به بسته کمال از سخن اما گوید غزلی از هوس روی تو ناگه ناگه کمال الدین خجندی