کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۸۷۶: ما باز دل نهادیم بر جور دلستانان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما باز دل نهادیم بر جور دلستانان ما را به ما گذارید باران و مهربانان از بیم بد زبانان بردن نمی توانیم الا به زیر لبها نام شکر دهانان با چشم و غمزه تو افتاده جان شیرین همچون مویزه امانت در دست ترکمانان خال تو خورد خونم تا داشت باغ آن رخ آری حرام خواره باشند باغبانان چشمان بکشتن ما تا چند رنجه سازی بخشای نا توانی بر جان ناتوانان در زلف تو مقید جانیست هر تنی را بگذار تا نشانند آن زلف جان فشانان دلبر چو خط برآرد سوزد کمال جانت این حرف یاد دارم از نا نوشته خوانان کمال الدین خجندی