کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲۰: ای خوش آن باد که از کوی تو آید بر من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای خوش آن باد که از کوی تو آید بر من مشت خاک درت باز نهه بر سر من نفروزد شبم از مه که فتد بر در و بام خانه روشن کن و چون شمع درآ از در من تیره جانیست دل سوخته بر دیده نشین که بود دیده تره خانه روشنتر من شربت وصل بده از لب جانبخش مرا ک ز نب هجر تو بگداخت تن لاغر من باد بیزن که کسی بر من بیماره زند از ضعیفی چر مگس باد برد پیکر من هیچکس گرد من خسته نگردد جز اشک آه و فریاد ز بر گشتگی اختر من هر چه جز شرح غمت در قلم آورد کمال آب چشم آمد و شست از ورق دفتر من کمال الدین خجندی