کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۰: هرگاه که به ناکامی دور از لب بار افتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگاه که به ناکامی دور از لب بار افتم چون خسته بی مرهم مجروح و نگار افتم مخمور و خراب آمد جان بیلب نوشینش چون می نبود لابد در رنج خمار افتم هرجا نظر اندازم بی تو به درخت گل از گریه به بالایش چون ابر بهار افتم آن بار به من صد ره نزدیک ترست از من گر دور به صد منزل از بار و دیار افتم باشم همه شب با به در گشت مگر ناگه با چارده ماه خود یک شب به دو چار افتم صد موج زند اشکم از شوق کنار او گو موج بزن دریا باشد به کنار افتم با زاهد اگر افتم ساکن شودم گریه چون پیش کمال آیم در ناله زار افتم کمال الدین خجندی