کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۷۰: گر گذاری که با تو در نگویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر گذاری که با تو در نگویم خاک پایت به چشم ها بخریم تا ببوسیم آستان ترا حلقه حلقه نشسته گرد دریم گر غرامت ستانی از انصاف سر و دیده نهاده در نظریم گفته بک شیم ببر سوی خویش ما از آن کوی جان چگونه بریم اختری چون تو گر به ما گذرد به بلندی از آسمان گذریم کیشت از تیر شد تهی دل پر پر دلی بین که جمله را سپریم گر چه آتش زدی به جان کمال در محبت هنوز نیزه تریم کمال الدین خجندی