کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۰: قدحی بیار ساقی که ز تویه شرمسارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قدحی بیار ساقی که ز تویه شرمسارم سر آن ندارم اکنون که به زهد سر در آرم من از آن میی که خوردم ز ازل به باد لعلت بدو چشم نیم مستت که هنوز در خمارم نروم به طعن دشمن ز درت به هیچ پانی که سری نهادم اینجا که به تیغ بر ندارم به نظاره گلستان جمال اور چو نرگس همه چشم باشم آن دم که ز خاک سر بر آرم زمی مغانه امشب کم و بیش هرچه باشد بدهید ای حریفان بدهید انتظارم قدحی بیار ساقی که رسم بدیر معنی که ز خانقاه صورت نگشاد هیچ کارم چه زبان اگرچه گشتم چو کمال رند و عاشق که ز زهد و نیک نامی همه عمر بود عارم کمال الدین خجندی