کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۹: شبی که بی رخ آن شمع مه جبین باشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی که بی رخ آن شمع مه جبین باشم به ناله همدم و با درد همنشین باشم مرا که مهر دلفروز در دلست چو صبح به صادقیست که بی آ. آنشین باشم گرم مجال بود در حریم حضرت دوست چرا مقید فردوس و حورعین باشم ترا که خرمن مشک است گرد ماه چه باک اگرچه من ز گدایان خوشه چین باشم کمال عاشق و رندست حالیا ز ازل زهی سعادت اگر تا ابد چنین باشم کمال الدین خجندی