کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۲: سالها شد که در تک و پوییم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سالها شد که در تک و پوییم تو بمانی عجب چه میجوئیم وقت آن شد که از حدیقة انس گل و ریحان دوستی هوئیم وصف قد تو پیش ابروی تو کج نشینیم و راست بر گوئیم شاکری هاست زآن دهان ما را از تو راضی به یک سر موئیم سر فرو برده چون سر زلفت حلقه حلقه به فکر آن روئیم خلق ریزند خون ما از رشک گر بگوئیمه کشته اوئیم بافتی شاهی دو کون کمال نا بگفتیه گدای آن گوییم کمال الدین خجندی