کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹۸: بگذار تا به گلشن روی تو بگذریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگذار تا به گلشن روی تو بگذریم در باغ وصل از گل روی تو برخوریم باشد اسیر چشم گدایان پادشاه بردار پرده تا که رخت سیر بنگریم کوری دیده گو بشکن حور پای ما اگر سر بغرف هاش چو طوبی در آوریم در خلوتی که ثانی اثنین آن صباست خود را ز خیل رابعهم نیز نشمریم ای باد اهل روضه زحسرت بسوختند دیگر به کس مگوی که ما خاک آن دریم ما را به روز واقعه خاطر به آن خوش است کز خاک آستان تو تصدیع می بریم گر جان طلب کند ز تو جانان بده کمال تا جنس عاریت به خداوند بسپریم کمال الدین خجندی