کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۹: باز در عشق یکی دل به غلامی دادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز در عشق یکی دل به غلامی دادم خواجه را گو که بیاید به مبارکبادم بنده را از تو چه جای گله، آزادیهاست هست جای گله وقتی که کنی آزادم تو چه شاخ گلی و بی تو مرا رخ شده زرد منم آن برگ که از شاخ جدا افتادم بر فلک ناله من گوش ملایک کر ساخت آه اگر در دل شبها شنوی فریادم از می عشق تو ساقی قدحی داد مرا که می خلد و لب حور برفت از بادم با تو بنیاد نهم باتز طرب خانه عشق طاق ابروی تو گر بر نکنه بنیادم الف قد تو آن روز برد راه کمال که به مکتب الف و بی بنوشت استادم کمال الدین خجندی