کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۶: ای زنگیان زلف ترا شاه چین غلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای زنگیان زلف ترا شاه چین غلام آئینه دار حاجب رویت به تمام شد روشنم که منزل سرو است جویبار کز چشم من نمی رود آن سرو خوش خرام دل انتظار وعده وصل تو میکشد مسکین دل شکسته که دارد خیال خام جانم به لب رسید چو زلف تو بگذرد آید به لب هر آینه چون بگذرد ز کام چشمم چو دید روی تو در تاب زلف گفت صبح امید است که شد پایبند شام خونش حلال باد که بی موجبی کند نظارهٔ جمال نو بر عاشقان حرام هر کس ز ننگ و نام طریقی گزیده اند با عشق تو کمال بر آمد ز ننگ و نام کمال الدین خجندی