کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۵۹: زهی بدایت حسن رخنه نهایت لطف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی بدایت حسن رخنه نهایت لطف خط تو حجت حسن و لب تو آیت لطف غم تو قاصد جان شد خط و لبت نگذاشت زهی رعایت حسن و زهی حمایت لطف به یک خط و دو ورق شرح کرده اند و بیان خطت مقالت حسن و لبت حکایت لطف وجود من ز خیالت چنان لطیف شدست که آب میچکد از دیده ام ز غایت لطف به از نهایت حسن گل است ز خنده او دهان تنگ تو چون غنچه در هدایت لطف مرا که ورد زبان ذکر آن لب و دهن است خطاست گر نکنم در سخن رعایت لطف کمال بر تو سخن ختم شد برو خوبی که حد حسن همین باشد و نهایت لطف کمال الدین خجندی