کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۴۸: نیستم دسترسی آنکه ببوسم پایش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیستم دسترسی آنکه ببوسم پایش در برفت وز سر من نرود سودایش عاشق ار سر دل خویش نیارد به زبان خود گواهی دهد از حال درون سیمایش حال بیداری شمع از دل رنجور بپرس که چه آمد به سر از دیده شب پیمایش شد چنان گرم به رخسار خود آن شمع چگل که به پروانه دلان نیست دگر بروایش جای آنست که چون سایه روڈ سرو ز جای گر بگویند به بستان صفت بالایش طوطی از گفته مانند مکرر چند تا براندیم حدیث از لب شکر خایش گر قدم رنجه کن آن سرو به سروقت کمال که سری دارد و خواهد که نهد بر پایش کمال الدین خجندی