کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۴۴: مرا بگفت کسان چون قلم مران از پیش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا بگفت کسان چون قلم مران از پیش که من از دست تو خواهم گرفت خودسر خویش چو دل حدیث تو گوید ز دیده خون بچکد رود هر آینه خون چون دهن گشاید ریش اگر بریش دلم نیش نیز دره نگرد در آن نظاره به حیرت فرو رود سر نیش بدست غمزه روانتر روانه کن تیری که صبر آن نکند دل که بر کشی از کیش دلا بیار سر و جان برسم درویشی که بی معامله آمد مرید نا درویش به حلق های غلامی مرا گران شده گوش چنانکه نشنوم این بار پند نیک اندیش مزید جور ز دل کم نکرد هر کمال چرا که جور تو بیش است و مهر بیش از پیش کمال الدین خجندی