کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۳۴: زهی کشیده کمان ابروی تو تا بن گوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی کشیده کمان ابروی تو تا بن گوش دمیده سبزة خطت به گرد چشمه نوش رخ تو شمع شبستان عشق و ما در تاب لب تو چشمه آب حیات و ما در جوش کنون که شمع جمالت چراغ حسن افروخت دگر به طرة مشکین رخ چو ماه مپوش در آب دیده بدم غرقه دوش تا به میان گذشت در غمت امروز آبم از سر دوش کجاست مطرب و ساقی و جام می کاین دم برآرد از دل مستان صلای نوشا نوش نهادم از سر مستی عنان تقوی را ز دست نرگس مست به دست باده فروش اگر چه در خوشاب است گفت های کمال ولی چه سود که هرگز نمی کنی در گوش کمال الدین خجندی