کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۶۲۸: دال زلف و الف قامت و بیم دهنش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دال زلف و الف قامت و بیم دهنش هرسه دامند و بدان صید جهانی چو منش نتوانست نبا را ز میانش پوشید آن قبا بود و بریده به ند پیرهنش با همه دامن پاکیزه چو گل جز به خیال پیرهن نیز نپارست به سودن بدنش زآن لب پر ز شکر لطف می بارد و حسن که بپرورده خط او به نبات حسنش گونیا غنچه به آن لب ز لطافت دم زد که دهان خرد کند باد صبا از زدنش با تو هر سرو که از ناز به دعوی افتد باغبانان سوی آتش بکشند از چمنش عالمی روی نهادند به گفتار کمال که خیالات لطیف است در آب سخنش کمال الدین خجندی