کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۳: بار ما سرو بلند است بگوئیم بلند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بار ما سرو بلند است بگوئیم بلند پست گفتن سخن از بیم رقیبان تا چند دامنش دیر بدستم فته و حلقه زلف نتوان زود گرفت آهوی مشکین بکمند تیرهای دگرش بر دل اگر آید حیف آنچه خاکیست چرا بر من خاکی نفکند بعد ازین کآتش دل سینه پروانه بسوخت شمع خواهی به هلاکش بگری خواه بخند دل صد پاره بمرهم نشود چاره پذیر جامه نازک چو شکستند نگیرد پیوند گفته کار دلت بسته از آن زلف دوتاست کار تست این همه بر زلف دلاویز مبند گر بجویند بعد قرن نیابند کمال بلبلی چون تو خوش الحان به چمنهای خجند کمال الدین خجندی