کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۵۵۵: هیچ آن دهان شیرین کس را عیان نباشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هیچ آن دهان شیرین کس را عیان نباشد تو کوزه نباتی زانت دهان نباشد گیرم که سازم از نوه همچون قلم زبانی نام لب تو بردن حد زبان نباشد بر لوح چهره اشکم خطها کشد به سرخی زینسان محرر آنرا خط روان نباشد سوزم به آه سینه جانهای دردمندان تا بر در تو جز من کس جان فشان نباشد دل ز آن میان نیابد هرگز نشان بجستن بر تن منبران را از مو نشان نباشد از آه من به بستان دور از تو بر درختان مرغی نگشته بریان در آشیان نباشد نتوان کمال بستن طرف از میان خوبان جان و سری که داری تا در میان نباشد کمال الدین خجندی