کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۷: هدایه خواندی و هیچت هدایتی نرسید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هدایه خواندی و هیچت هدایتی نرسید عناه کشید و زآن سو عنایتی نرسید از خوان علم که پر نقل حکمت است ترا برون ز نقل حدیث و روایتی نرسید به گوش نهادی شبه نزول و همین ز لحن غیب بگوش تو آبتی نرسید ترا چه سود بروز جزا و قابه و جزو چو از وقابة عفوش حمایتی نرسید ندیده دیده بینا بابت این راه به هر مکاشفه تا در نهایتی نرسید از سالکان خبری یافتم بغایت راست که یک رونده درین ره بغایتی نرسید از آن دهان که «ذو العلم» لفظ اوست کمال بگوش حرف شنو جز حکایتی نرسید کمال الدین خجندی