کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲۹: نقطه دایره لطف دهان تو بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نقطه دایره لطف دهان تو بود آیت حسن خط مشک فشان تو بود سر به بیماری باریک کشة آخر کار هر که را آرزوی موی میان تو بود پایه همت درویش و سرافرازی او به هوای قد چون سرو روان نو بود آنچنان داد خطت داد نکوئی کز شوق تا به گلبرگ طری جامه دران تو بود بی گل روی تو هر لاله که روید ز گلم بر دلش داغ تو بر سینه نشان تو بود دم آخر که بپوشم از جهان چشم امید همچنان گوشه چشم نگران تو بود ملک دلها ز نو آباد بود به که خراب خاصه ملکی که سراپای از آن تو بود گفته به صورت او مظهر معنیست کمال خود عیانست چه حاجت به بیان تو بود کمال الدین خجندی