کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۸۳: گر بگذری سوی چمن سرو سهی از جا رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بگذری سوی چمن سرو سهی از جا رود ور زآنکه برقع افکنی صبر از دل شیدا رود تا هست بر لوح بقا از جان نشان باور مکن کر دیده صاحبدلان نفش رخ زیبا رود گرشد سرم در کار آن زلف عبیر افشان چه شد شوریدگانرا دائما سر در سر سودا رود گفتم رسان ای دل برو از آب چشم من خبر دل گفت ما راکی رسد کآنجا حدیث ما رود بوی وفا داری رود تا روز حشر از آب و گل در هر زمینی در من و عشقش حکایتها رود هان ای رقیب از دامنش دست تصرف بگسلان بگذار کامشب همچو مه هر جا رود تنها رود با بیخبر کم کن کمال از خاک پای او سخن چه سود اگر کحل بصر در چشم نابینا رود کمال الدین خجندی