کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۸۲: گر به سنگ سنمم عشق تو دندان شکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر به سنگ سنمم عشق تو دندان شکند دل ز لبهای تو دندان طمع بر نکند آنچنان ساده رخی داری و لغزان که برو گر نشیند مگسی افتد و پایش شکند چون به قانون نظر وصل بتان ممکن نیست بی تو دل صبر ضروری چه کند گر نکند زاهد از گریه گره انداخت مصلی بر آب عاشق روی تو سجاده در آتش فکند کتم از مگس خال تو بس کر پس مرگ عنکبوت آید و بر خاک مزارم بتند عقل فرهاد برفت از لب شیرین ورنی هیچ کسی جو به لب چشمه حیوان نکند گر شود آگه از استادی آن غمزه کمال پیش او ساحر بابل رضی الله بزند کمال الدین خجندی