کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۲: غم عشقت دل ما را همیشه شاد میدارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم عشقت دل ما را همیشه شاد میدارد چنین ملک خرابی را به ظلم آباد میدارد مده تعلیم خون ریزی به تاز آن چشم جادو را که خود را اندرین صنعت نوی استاد میدارد مرا از گریه بیحد مترسانید ای باران که گرگی اینچنین باران فراوان باد میدارد ز خیل بندگان خود شمردی سرو بستانرا که خود را چون غلامان فضول آزاد میدارد بدور قامتت برکنده باد آن چشم گونه بین که چون نرگس نظر بر سرو و بر شمشاد میدارد به باد از خاک پای خود فرستم گفت پیک دل دو چشم از راه مشتاقی به راه باد میدارد کمال این درد را زان لب دوائی ممکنست اما کجا شیرین بیغم را غم فرهاد می دارد کمال الدین خجندی