کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۷: رخی چنین که تو داری کدام مو دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخی چنین که تو داری کدام مو دارد خدا همیشه ز چشم بدت نگه دارد بکش نخست مرا گر گه محبت تست که بنده از همه بسیار تر گنه دارد غلام آن سگ کویم که چون شناخت مرا بر آستان تو کمتر ز خاک ره دارد به چین زلف سیه چشمت آهوی ختن است که بر کنار گل و سبزه خوابگاه دارد همیشه تشنه وصلت ز شوق زلف و زنخ دو دست در رسن و دیده سوی چه دارد قیامتست بخوبی رخت که در وی زلف بجرم زیر بری نامه سیه دارد چو کوس حسن زدی قلب عاشقان مشکن که تاج و تخت شهان زینت از سیه دارد کمال فهم سخن نیست در گدا طبعان سخن در است و تعلق بگوش شه دارد کمال الدین خجندی