کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۵: دوش در خانه ما ماه فرود آمده بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش در خانه ما ماه فرود آمده بود خانه روشن شد و دیدیم همو آمده بود تا به بینیم به طلعت میمون فالش فرعه انداخته بودیم و نکو آمده بود نا تمامی مه آنشب همه را روشن شد که چو آئینه به او روی برو آمده بود با خیال لب و آن عارض نازک در چشم آب دولت همه را باز بجو آمده بود می دمید از دم مشکین صبا بوی بهشت بوی بردیم که او زآن سر کو آمده بود هر که دیدیم چو چشم و سر زلفش آنجا مست و آشفته آن سلسله مو آمده بود دل دیوانه خود سوخته چون عود کمال آن پری روی ملک خوی ببو آمده بود کمال الدین خجندی