کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۶: دل که از درد تو پر شد ناله را چون کم کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل که از درد تو پر شد ناله را چون کم کند مرهم و درمان کجا این درد افزون کم کند از خروش کشتگان گر زحمتی باشد ترا غمزه بیمار را فرمای تا خون کم کند آب چشمم کم نشد چندانکه مژگان بر گرفت کس به پروبزن چگونه آب جیحونه کم کند با دو صد گنج و گهر گر کردمت قیمت مرنج مشتری نیز از بهاری در مکنون کم کند گر بمن بوسی ببخشی کم نگردد زان جمال با زکات کی گدا از گنج قارون کم کند رشکم از زاهد نمی آید که گه گه بیندت طبع ناموزون چو میل شکل موزون کم کند گر چو شمع خلونت سوزد زبان مگشا کمال نصه سوز درون عاشق به بیرون کم کند کمال الدین خجندی