کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۱: جهان بخواب و دمی چشم من نیاساید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان بخواب و دمی چشم من نیاساید چو دل بجای نباشد چگونه خواب آید غلام نرگس دلربای خودم که کشته بیند و بخشایشی نفرماید چو مایه هست زکاتی بده گدایان را که نیکویی و جوانی بکس نمی باید کسی در دل شب خواب بیغمی کردست بر آب دیده بیچارگان نبخشاید بر غم دشمن بدگو کمال دلشده را بکش مگو که بخون دست من بیالاید کمال الدین خجندی