کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۷: باز این دل غمدیده به دام تو در افتاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز این دل غمدیده به دام تو در افتاد بس مرغ همایون که به تیر نظر افتاد لطفی کن و تیری دگرم سوی دل انداز کان تیر نخستین که زدی بر جگر افتاد پرسیدن باران کهن رسم قدیم است چونست که در عهد تو این رسم برافتاد معذور بود یارم اگر دیر بپرسید کز کوی وفا خانه او دورتر افتاد شاید که بروبد همه سرو خرامان زان سایه که از قد تو بر رهگذر افتاد گفتم جوابی نه کم از گفته سعدی بل کاین دو غزل خوبتر از یکدیگر افتاد این لاف نه در خورد کمال است ولیکن با رستم دستان برند هرکه درافتاد کمال الدین خجندی