کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۱: از کوی دوست دوش نسیمی به من رسید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از کوی دوست دوش نسیمی به من رسید کر لطف او رمیده روانم به من رسید جانم فدای باد که از یک نسیم او صد روح راحتم به دل ممتحن رسید یعقوب روشنی ز قدوم عزیز بافت با خود ز مصر رابحة پیرهن رسید جانها دم از روایح رحمان همی زنند آری مگر پیام اویس از قرن رسید گوشی چه کرده ام ز نکوئی که در عوض کآنچ از خدای خواسته بودم به من رسید که بی سهیل کشیدیم در یمن سهل است چون سهیل دگر با بمن رسید بودیم نا امید به یکبارگی ز جان ناگه امید ادنسب عناالحزن رسید خورشید ذره پرور و جمشید مهر فر ماه ستاره لشکر و شاه ختن رسید دم در کشیده بود کمال از سخن کنون درج سخن گشاده که وقت سخن رسید کمال الدین خجندی