کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۸: آن سرو قد نگر که چه آزاد می رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن سرو قد نگر که چه آزاد می رود و آن غمگسار بین که چه دلشاد میرود به روی سرو قامت گلبوی لاله رخ با قد خوش خرام چو شمشاد میرود بر بام هفت قلعه گردون ز بیدلان هر شب فغان و ناله و فریاد میرود اشک از دمشق دیده ز سودای مصر دل مانند سیل دجلة بغداد میرود بنیاد جان که داشت بنا بر زمین دل از سیلبار دیده ز بنیاد میرود بر جان بیدلان ستمکش ز دلبران در شهر ما نگر که چه بیداد می رود عمر عزیز گر نکنی صرف با بتان چون خاک راه دانش که بر باد می رود خسرو مدام با لب شیرین نهاده لب خون جگر ز دیده فرهاد میرود با آن پری پیام کمال ای نسیم صبح اعلام دادمت مگر از باد می رود کمال الدین خجندی