کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۴: هر که از درد تو محروم بود بیمار است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که از درد تو محروم بود بیمار است و آنکه داغ تو نه پر سیئة او افگار است دلم از ناوک آن غمزه شکایت نکند که بر این خسته حق نعمت او بسیار است گله از بار غم و بار سنم نیست مرا گر بود بار چدائی گله ها این بار است بر سر کوی تو کمتر روم از بیم رقیب که سگ خانه زبون گیر و گدا آزار است پیش آن صورت مطبوع که دارد جانی چه کنم صورت خورشید که بر دیوار است صبر از آن لب نتوان کرد به دور رخ تو زآنکه در موسم گل توبه ز می دشوار است کار می دارد و معشوق کمال از همه دور صوفی ما چه توان کرد که دور از کار است کمال الدین خجندی