کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۶: مائیم و دلی پر خون بر خاک سر کویت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مائیم و دلی پر خون بر خاک سر کویت غمگین بهمه رونی در آرزوی رویت تو سروی و ما چون آب آورده به پایت سر می ماند و ما نشه بز خاک سر کویت راضیم بدشنامی گر باد کئی ورنه تا عمر بود باقی مانیم دعا گویت ما با در جهان گردیم قسمت همه عالم را ایشان و جهان ای جان مائیم و یکی مویت زلف تو دریغ آید ای جان که به باد افتد تدبیر که هم حیف است گر گل شنود بویت گر من دل خود جویم در کوی تو نگذاری پسند جفا چندین بر عاشق دلجویت گویند کمال این ره تا چند همی پوشی تا هست تک و پونی مانیم و نک و پویت کمال الدین خجندی