کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۸: سرو قدت روان لبت جان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو قدت روان لبت جان است جان من این روان من آن است حلقه حلقه اگر نه مست نواند در گوش تو از چه غلطان است یادگارم ز تیر غمزه تو بر دل خسته داغ پیکان است دیده در علم دید؛ درانی است تا در کنار این معانی نه حد باران است گفتمش مرغ زیرک است دلم گفت صیاد نیز پردان است گفتم این میم و هاست روی بتافت بنگریدش که چون سخن دان است عشق ما عبر خطت که نیست هنوز سوز پیدا و دود پنهان است ختم شد بر کمال لطف سخن هرچه بعد از کمال نقصان است کمال الدین خجندی