کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۰: ز عشقت بی کس و مسکینم ای دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز عشقت بی کس و مسکینم ای دوست اگر بیدل نیم بی دینم ای دوست مرا صد بار گفتی خواهمت کشت بکش بک ره مکش چندینم ای دوست تو دشمن دوستی من دوست دشمن تو آنی در وفا من اینم ای دوست گزین تر از همه رأی من این است که بر تو دیگری نگزینم ای دوست چو شمعم گفته ای بنشین بر آتش ز جان برخیزم و بنشینم ای دوست به بهای غمت پروانه سان سوخت مگس را بال بر بالینم ای دوست کمال از ضعف شد هیچ و هیچش نمیپرسی چنین میبینم ای دوست کمال الدین خجندی