کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۰: دور از خداست خواجه مگر بی ارادت است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دور از خداست خواجه مگر بی ارادت است خدمت نصیب بنده صاحب سعادت است از صدق دم مزن چو نگشتی شهید عشق دعوی این مقام درست از شهادت است بشکن بت غرور که در دین عاشقان ن یک بت که بشکنند به از صد عبادت است زاهد نهاد میان کلاه و عمامه فرق مسکین هنوز در حجب رسم و عادت است ناز طبیب دور ز حکمت بود کشید ما را که از حبیب امید عبادت است با جور مهره دل نشود منتهی کمال آنجا که منتهای کمال ارادت است گو جور بیش کن به محبان خویش باز چندانکه جور پیش محبت زبادت است کمال الدین خجندی