کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۹: دل هر که بیمار او شد خوش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل هر که بیمار او شد خوش است ز شادیست پر گرچه غمگین وش است رود جان چو پیکان به دنبال تیر چر یابد نشانی از آن ترکش است بساط شهان زیر پای افکند ز خاک درت هر که را مفرش است سزاوار آهم من از روت دور گنه کار شایسته آتش است دو چشم و دو ابرو دو زلفت گواست که نقش تو در نزد خوبی شش است بود دانه کش هر کجا مور هست ولی مور خط لبش دلکش است بدان لب بازار موری کمال که آن نیز جان دارد و جان خوش است کمال الدین خجندی