کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: درد من گوئید با یاران که درمان یافت نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درد من گوئید با یاران که درمان یافت نیست پار، درمانست درمان چیست چون آن یافت نیست دل سکندر وار خواهد تشنه لب جان برفشاند از دهانش چون نشان آب حیوان بافت نیست بر جراحت های پیکان خسته آن غمزه را نوش دارو جز در آن لبهای خندان بافت نیست کس نمی یابم که رحمی بر غریبان آورد گونیا در شهر خوبان یک مسلمان بافت نیست در چمن ها گر نمی یابند چون رویت گلی عندلیبی نیز چون من در گلستان بافت نیست پیش بالایت حدیثی راست گوئیم و روان اینچنین سرو روان در هیچ بستان بافت نیست گفتهای بی خاک پایم چند می گریی کمال چون نگریم چون علاج چشم گریان یافت نیست کمال الدین خجندی